• Ποιος, πού, πότε;
Ο χώρος του κυλικείου παρέμενε κλειστός για ενάμιση χρόνο περίπου, μιας και δεν επέφερε κέρδος στον όποιον ιδιώτη αναλάμβανε τη λειτουργία του. Τον Οκτώβρη λοιπόν, μπήκαμε σ’ αυτόν και μέσα σε λίγες μέρες ήταν ήδη ανοιχτός σε όλες και όλους. Τις τελευταίες μέρες όμως γίνεται μια μεθοδευμένη προσπάθεια τα άτομα που συμμετέχουμε στο εγχείρημα αυτό να χαρακτηριστούμε ως τέτοια συγκεκριμένης παράταξης. Κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Στο χώρο αυτό καθένας και καθεμία συμμετέχει στις αμεσοδημοκρατικές του διαδικασίες ως ατομικότητα. Οι απόψεις όλων ακούγονται εξίσου. Ο λόγος και οι δράσεις που βγαίνουν από το κυλικείο συνδιαμορφώνονται, δεν ακολουθούν συγκεκριμένες γραμμές και στέκονται μακριά από παραταξιακές και γραφειοκρατικές λογικές. Εν ολίγοις, δεν είμαστε παράταξη. Ο στιγματισμός του Αυτοδιαχειριζόμενου Κυλικείου Ιατρικής αποσκοπεί μόνο στην δημιουργία κλίματος ενάντια σ’ αυτό.
• Γιατί να ανοίξουμε ένα αυτοδιαχειριζόμενο κυλικείο στη σχολή;
Γιατί θέλουμε να νιώσουμε το πανεπιστήμιο και πάλι δικό μας. Δίνοντας ζωή στον εγκαταλελειμμένο χώρο του κυλικείου, αντιστεκόμαστε στους καθημερινούς μηχανισμούς που επιβάλλουν την εντατικοποίηση της ζωής μας και την καθήλωση της σκέψης μας. Η σχολή δεν είναι για μας ένα κτίριο-πάροχος στείρας γνώσης και πιστοποιητικών, αλλά ένας χώρος ουσιαστικής μάθησης, κοινωνικοποίησης και διάδρασης. Προκειμένου να λειτουργήσουμε πραγματικά μέσα σε αυτήν είναι απαραίτητο να την νιώθουμε οικεία.
Το άδειο, κλειστό κυλικείο, λειτούργησε σαν αφορμή να δημιουργήσουμε έναν χώρο ο οποίος θα καλύπτει τις δικές μας ανάγκες. Ανάγκες ανθρώπων αυτοκαθοριζόμενων και διαρκώς εξελισσόμενων και όχι απλώς φοιτητών ιατρικής. Σε αυτόν λοιπόν τον χώρο αναζητούμε αφενός μια διαφυγή από την ασφυκτική καθημερινότητα και αφετέρου τη διεύρυνση των πνευματικών μας οριζόντων. Από τη μία, ο καφές και η συναναστροφή ήταν στοιχεία που έλειπαν από τη σχολή μας. Φυσικά, ο χώρος δεν επιδιώκει μόνο την παροχή καφέ και πρωινού. Σε αυτήν την περίπτωση θα αρκούσαν τα κυλικεία που ήδη υπάρχουν γύρω από τη σχολή. Η ύπαρξη του ΑΚΙ μέσα στη σχολή παρέχει, περα από έναν απλό καφέ, και ένα οχυρό κοινωνικοποίησης και ελεύθερης έκφρασης, σε ένα χώρο που νιώθουμε κοντά μας εφόσον κινούμαστε σε αυτόν καθημερινά. Από την άλλη, και επειδή διεκδικούμε καλλιέργεια και όχι στυγνή εκπαίδευση, στο κυλικείο ενσωματώνουμε τη γνώση και την διάχυση αυτής σε κάθε πτυχή της ζωής μας. Γνώση όχι με μόνο γνώμονα το αντικείμενο των σπουδών μας αλλά οτιδήποτε μας βοηθά να διαμορφώσουμε τους εαυτούς μας και το περιβάλλον μας. Γι’ αυτό στοχεύουμε στη δημιουργία βιβλιοθήκης και χώρου ανάγνωσης, στη διενέργεια δωρεάν ανοιχτών μαθημάτων, workshops, εκδηλώσεων, συζητήσεων και προβολών πάνω σε ζητήματα που μας ενδιαφέρουν, τόσο σε σχέση με την ιατρική όσο και με τον κόσμο έξω από αυτήν.
• Εργαστήριο Κλινικών Δεξιοτήτων
Παράλληλα με τις δράσεις μας για το άνοιγμα του χώρου με τα δικά μας χαρακτηριστικά, υπήρχαν σχέδια για την αξιοποίησή του ως εργαστηρίου κλινικών δεξιοτήτων. Αφότου μπήκαμε στον χώρο μάθαμε για το σχέδιο αυτό καθώς και ότι αναμένεται η έγκριση αιτήματος χρηματοδότησής του.
1. είμαστε αντίθετοι στη διεξαγωγή του μαθήματος;
Το κυλικείο δε λειτουργεί αντιπαραθετικά στη διεξαγωγή του μαθήματος των Κλινικών Δεξιοτήτων. Δε στεκόμαστε αντίθετοι στην πραγματοποιηση του εργαστηρίου και θεωρούμε δίκαιο να είναι ανοιχτό το μάθημα προς όλους τους φοιτητές. Γιατί όμως να μη διεκδικηθεί η ισότιμη παρακολούθηση του μαθήματος σε έναν άλλον χώρο; Γιατί να επιτεθούμε σε ένα εγχείρημα που παλεύει για ένα πανεπιστήμιο πραγματικά ανοιχτό, με πραγματικά ίσες ευκαιρίες; Αναγνωρίζουμε την σημασία του μαθήματος, παρ’ όλα αυτά η όποια διεκδίκηση σχετικά με αυτό δεν σχετίζεται με τον χώρο του παλιού κυλικείου, καθώς αυτός δεν είναι ο μόνος που θα μπορούσε να προοριστεί για τέτοια χρήση.
Ο χώρος του κυλικείου είναι στο κέντρο της σχολής και αποτελεί πέρασμα για τους φοιτητές. Με την μέχρι τώρα λειτουργία του έχουμε αρχίσει να χτίζουμε αυτό το κάτι διαφορετικό που νιώθαμε πως ελειπε από τη σχολή. Δεν επιμένουμε αντιδραστικά στον συγκεκριμένο χώρο, όμως αν με εύκολους και γρήγορους υπολογισμούς βρέθηκε άλλος (παλιά βιβλιοθήκη) για το στήσιμο κυλικείου, γιατί να μην υπάρχει και για το στήσιμο εργαστηρίου, και μάλιστα τέτοιου που μπορεί να εξασφαλίσει χρηματοδότηση από ευρωπαϊκά ταμεία; Η εύρεση εναλλακτικού χώρου για το εργαστήριο είναι μια ευθύνη που έχει πέσει στις πλάτες μας χωρίς να μας αναλογεί. Η διεκδίκηση άλλου, χρησιμοποιούμενου ή μη, χώρου είναι μια κίνηση αυτονόητη για κάθε φοιτητή που θεωρεί απαραίτητη τη διεξαγωγή του μαθήματος. Διεκδίκηση που οφείλει να έχει απεύθυνση στους “διαχειριστές” των νεκρωμένων ορόφων της σχολής, και να μη δημιουργεί εχθρικό κλίμα ανάμεσά μας. Μήπως όμως οι έδρες έχουν συμφωνήσει σε μια διανομή των χώρων εν είδει τσιφλικιών, παρακωλύοντας έτσι και τη λειτουργία του επίμαχου εργαστηρίου; Σε κάθε περίπτωση το κυλικείο και το εργαστήριο δεν είναι δυνάμεις συγκρουόμενες αλλά διεκδικήσεις παράλληλα κινούμενες. Ας μην τροφοδοτήσουμε αυτή την αντιπαλότητα που κάποιους βολεύει να υπάρχει.
2. απειλείται η διεξαγωγή του μαθήματος λόγω της ύπαρξης του κυλικείου;
Ουδεμία σχέση έχει το αυτοδιαχειριζόμενο κυλικείο με το αν θα γίνεται ή όχι το μάθημα. Η προσωρινή αναστολή της φετινής σειράς μαθημάτων που γίνονται στο ΑΧΕΠΑ λειτουργεί εκβιαστικά δημιουργώντας στους φοιτητές το δίλημμα κυλικείο ή κλινικές δεξιότητες.
Το μάθημα δεν θα γινόταν ούτως η άλλως στο κυλικείο φέτος. Η επιδότηση (εφόσον ενεκρίνετο) θα ενεκρίνετο τον ερχόμενο Δεκέμβριο. Συνεπώς οι όποιες εργασίες για “αναβάθμιση” του χώρου θα ξεκινούσαν το επόμενο εξάμηνο. Η αναστολή του μαθήματος σε αυτό το εξάμηνο δε συνδέεται με το Α.Κ.Ι., στοχεύει μονάχα στη δημιουργία πόλωσης μεταξύ των φοιτητών.
Γιατί βαρεθήκαμε τα ίδια και τα ίδια. Γιατί κρίνουμε απαραίτητο το να γίνουμε άνθρωποι πριν γίνουμε γιατροί και το σπίτι-σχολή-διάβασμα δε μας αρκεί . Γιατί βλέπουμε ο ένας τον άλλο καθημερινά και δε χαιρετιόμαστε. Γιατι στα αδιέξοδα απαντάμε με καινούργιους δρόμους. Γιατι υπάρχουν εναλλακτικές και δεν μπορούν να μας πείσουν για το αντίθετο. Γιατί χρειαζόμαστε έναν χώρο για όλα αυτά, όχι για να “σπάσουμε” κάποιο μάθημα. Χρειαζόμαστε ένα χώρο βαμμένο στα χρώματα των ονείρων μας, διαμορφωμένο να μπορεί να στεγάσει την πραγματοποίησή τους. Έναν χώρο για όλες και όλους εμάς.
Διαχειριστική Συνέλευση Α.Κ.Ι.
Ανοιχτή Διαχειριστική Δευτέρα 21/11 στις 14:30